ΥΓ 2:
ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗς eΥΘΑvΑΣΙΑΣ ΜΕ άΞονa
ton orthoλογισμό
ΚΑΙ ΟΙ allΑΞΟΚωΛΙΕς tΗs ΜΕ ΤηΝ : aΘΑΝasia ΜΕ ΤΟΝ sΤΑΥrΟ stΟ ΧΕrΙ
Κατά την διάρκεια της πρακτικής μου άσκησης στην Ορθοπεδική κλινική του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Αθήνας στο τέλος πια των σπουδών μου είχα την πρώτη εμπειρία του πράγματος που αποκαλούμε ΄΄συνείδηση θανάτου΄΄ στην ζωή μου.
Είχα μόλις επιστρέψει από ένα ολιγοήμερο ταξίδι στην Βενετία την περίοδο του καρναβαλιού της. Μια πόλη όνειρο σε ειδική εορταστική ατμόσφαιρα μα τελείως διαφορετική από το κέφι που έχει το καρναβάλι της Πάτρας της πόλης όπου μεγάλωσα.
Τελειόφοιτος πια και full 4 love. Ήμουν βαθύτατα ερωτευμένος. Μια σχέση που κράτησε 12 χρόνια αποκλειστική και μονογαμική. Η σχέση της ζωής μου. Ο μεγάλος έρωτας. Πριν από αυτήν όλα ήταν απλές αρμονικές ορμονικών εκκρίσεων. Θα μιλήσουμε κάποια άλλη στιγμή γι αυτή την σχέση. Τώρα θα κρατήσω εδώ μόνο τον πυρήνα. Η πρώτη μεγάλη ερωτική σχέση στην ζωή ενός ανθρώπου είναι ένα σαρωτικό κύμα που χτυπάει κατευθείαν στον εγκέφαλο και πλημμυρίζει νευράξονες κανάλια ροής ιόντων και συναισθημάτων νευροδιαβιβαστές ηθικής συναπτικά κέντρα εικόνων οσμών και φράσεων ολόκληρων με λίγα λόγια πονάει και σ’ αρέσει καταλήγεις δίχως να το πάρεις χαμπάρι ένα κείμενο που το γράφει κάποιος άλλος ενώ εσύ κουβαλάς μόνο τις λέξεις.
Σε τέτοια κατάσταση έκστασης προσγειώθηκα στην Αθήνα θυμάμαι Δευτέρα πρωί η Ολυμπιακή είχε καθυστερήσει για μια ακόμα φορά και από το αεροδρόμιο βρέθηκα κατευθείαν στο χειρουργείο της Β΄ ορθοπεδικής Κλινικής του Γενικού κρατικού για να παρακολουθήσω μια επέμβαση ολικής αρθροπλαστικής ισχύου. Οι μυρωδιές του λατρεμένου ερωτικού σώματος αντικαταστάθηκαν από νοσοκομειακές οσμές φορμόλης φαρμακίλας και πριονισμένων οστών ενώ οι εικόνες καρναβαλικής μετωνυμίας πήραν την μορφή multimedia ματωμένων και τεμαχισμένων ιστών καθώς ο μεγάλος ΑΧΒΑΧ είχε αγριέψει και είχε περάσει σε άλλα επίπεδα ηδονής. Πιο military.
ΕΓΩ ΑΝΘΡΩΠΟς Της ΓΝΩΣΗς +ΝΑ ΛΙΠΟΘΥΜΗΣΩ;
Το ’σωσα την τελευταία στιγμή. Οι λιποθυμίες στο χειρουργείο είναι ακαριαίες. Τελικά η γνώση βοηθάει και δεν σωριάστηκα στο πάτωμα. Μόλις ένοιωσα το πάγωμα στο κορμί μου για την ακρίβεια την ιδέα για το επερχόμενο πάγωμα την έκανα αμέσως και βγήκα από το χειρουργείο. Πέταξα από πάνω μου την στολή και βγήκα έξω. Στα πευκάκια -όπως μου άρεσε να λέω για το περιβάλλον δάσος του νοσοκομείου.
Για χρόνια ολόκληρα κοιμόμουν με έναν σκελετό.
Την έλεγα Νεκταρία. Πάνω σ’ αυτήν έμαθα ανατομία. Ακόμα και στην κινησιολογία την Νεκταρία φανταζόμουν. Τον σκελετό της. Στο δωμάτιο μου είχα κολλήσει παντού φωτογραφίες ανατομικής ακρίβειας με τεμαχισμένους ιστούς. Κάθε μια ήταν ένα μάθημα. Τι θα έβλεπα τώρα αν άνοιγα ένα γόνατο; ΝΑΤΟ. Πως ενώνεται ο τείνων την πλατεία περιτονία επάνω του; ΝΑΤΟ. Το κερκιδικό νεύρο πια διαδρομή έχει; ΝΑΤΟ ΝΑΤΟ ΝΑΤΟ. 3 pics η μια δίπλα στην άλλη μου έδειχναν την πορεία του στο αντιβράχιο και στα ακροδάκτυλα και όλες μαζί έδειχναν την πόρτα στους ανεπιθύμητους.
Εκείνη την ημέρα όμως στα πευκάκια όλες οι ΝΑΤΟ εικόνες έγιναν ego.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΝΕΝΑς ΘΕΟΣ ΤΡΙΓΥΡΩ. ΜΟΝΟ ΕΓΩ. ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΑΝΑΦΤΙΑΞΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.
.Have you ever fucked a person that was so much like you it could have been you?
........................................................................................ΠΕΡΑΣΤΕ ΕΞΩ ΠΑΡΑΚΑΛΩ..
thought some genetic engineers
decided to play a practical joke
on me.
Sweet. Planning to become a star, eh? Ready to do anything for it?
Ήταν πρωί ξημέρωμα μετά από βροχή βαρβάτη κι εγώ έβλεπα μπροστά μου ένα ηλιοβασίλεμα που προσπαθούσα να τ' αγγίξω. Λαχτάρησα. Αιφνιδιάστηκα. Πριν το ηλιοβασίλεμα υπήρχε ένα οροπέδιο και πιο μπροστά ένα τραπέζι μισοστρωμένο. Κάτω από έναν ευκάλυπτο. Φυσούσε ένα ελαφρύ αεράκι το θυμάμαι καλά αυτό κι έφερνε την μυρωδιά του ευκαλύπτου μέσα στην κάμαρα. Η φλούδα από το δέντρο του ευκαλύπτου διάβασα πρόσφατα έχει αντικαρκινικές ιδιότητες χωρίς να ξέρει κανείς ποιες ακριβώς. Ο παππούς από τον μπαμπά μου είχε μόλις πεθάνει από καρκίνο. Έσκυψα να τον φιλήσω. Ήμουνα τότε στα δεκάξι. Και τι δεν είχα περάσει εκείνες τις μέρες. Αν μου επιτρεπόταν να ζήσω όπως ήθελα θα γαμούσα ότι έβρισκα μπροστά μου. Ο παππούλης ήταν ανέκαθεν ο έμπιστός μου. Με κοιτούσε συγκινημένος χαϊδεύοντάς με στο κεφάλι και σιγοψιθύριζε: « Πόσο συντηρητικός είσαι! Ας είχα τα νιάτα σου. Μόνο τα νιάτα σου ». Στο τέλος μου υπενθύμιζε πως πρέπει να ακούω ακόμα τον πατέρα μου. Το άσπρο χέρι μιας κυρίας διόρθωνε τις τελευταίες λεπτομέρειες. Το τραπέζι είχε ήδη στρωθεί στην αυλή. Ο ήλιος έπεφτε ροδοκόκκινος. Ο πατέρας μου κατάβρεχε μ' ένα λάστιχο τον αυλόγυρο. Ήταν ντάλα καλοκαίρι κι ήταν χρεία να δροσιστούμε λίγο. Ο παππούς ήταν ακόμα ζεστός. Ήταν ακόμα άνθρωπος; Σταμάτησα αμέσως αυτό τον συλλογισμό κι έσκυψα ν' ασπαστώ τον νεκρό. Σαφώς υπάρχουν σημαντικότερα ζητήματα από τα σεξουαλικά. Have you ever fucked a person that was so much like you it could have been you? Δεν θα τον ξανάβλεπα ποτέ. Ο νεκρός γέροντας είχε αποκτήσει μια όψη σθένους εξωφρενικά ασύλληπτη. Έχω τ’ όνομά του. Προσπάθησα να ερευνήσω το πρόσωπό του ήταν σα να προσπαθώ να κοιτάξω μέσα από τοίχο. Μόνος ρίξου γυμνός στον κόσμο. Απ' άκρη σ' άκρη σ' ολόκληρη την πόλη σε τούτην εδώ και σ' όποιαν άλλη κι αν έζησα ποτέ μου δεν ξέχασα ετούτη την κουβέντα του. Ο ερωτισμός εκείνου του ελληνικού καλοκαιριού στην ύπαιθρο στα δεκάξι μου μαζί με την μυρωδιά του λιβανιού που ανέδιδε ο παππούλης και το ερεθιστικό άρωμα του ευκαλύπτου ανακατεμένο με τον μπουχό της σκόνης από το κατάβρεγμα της αυλής που έφερνε το μελτεμάκι τ' Αλωνάρη στο δακρυσμένο μου πρόσωπο επαναλαμβάνονται με φυσικό κι αδιατάρακτο τόνο σε όλη μου την ζωή. Δεν είμαι ακόμα δυνατός ρε παλιόγερε του έλεγα ενόσω υπέφερε τον καρκίνο. Φύγε. Ο κόσμος είναι δικός σου αγόρι μου. Πίστεψέ το και θα γίνει. Κι όταν του 'λεγα φοβάμαι χαμογελούσε και μου ψιθύριζε στ' αυτί: Δεν είναι παρά μόνο λίγη φύση. Ήταν και δεξιός ψάλτης - δεν έπρεπε να μας ακούσει κανείς. Ακούμπησα το μάγουλό μου στον νεκρό γέροντα και του μουρμούρισα το ίδιο. Έμεινα για λίγο εκεί. Ένοιωσα σα να μου μιλάει δίχως να σκέφτεται τι λέει. Δεν ήμουν σε θέση να τον καταλάβω πάντως μου φάνηκε πως όσα μου είπε ήταν εξαιρετικά απλά και φυσικά.
Ίσα που ανήκω ακόμα στον εαυτό μου. This BodyBlog has not been started yet.
